Doel bereikt

Een van de branchebladen plaatste gister een artikel met een kop die aanleiding gaf tot lezen. De kop luidde: “Coronavirus: impact op de eventbranche.” https://bit.ly/38jylkA Echter, ik lees helemaal niets over de eventuele impact op de eventbranche, maar krijg  informatie over (de inmiddels in overvloed over ons uitgestorte) het Coronavirus.

Ik vond dat de kop de lading niet dekte. Een discussie op Twitter over het artikel volgde. Dat eerste draadje is te volgen op: https://bit.ly/2PHWICg, want er ontstond ook een tweede draadje. Vandaag publiceerde  een ander brancheblad een artikel met als kop:” Alles over het Corona-virus en evenementen: tips, praktijk, links en vergelijk.” https://bit.ly/2IefrkT

De kop van het artikel trok uiteraard ook gelijk mijn aandacht en de inhoud van het artikel maakt de kop waar. Er staan (naast alle algemene informatie)  handige tips t.a.v het virus m.b.t. de evenementenbranche. Ik kon het niet laten om het gesprek van gisteren voort te zetten en ook hier ontstond weer een vrolijk Twitterdraadje: https://bit.ly/2wmZDcI

De degene met wie ik op Twitter de discussie over content had, wees me uiteindelijk subtiel op het feit dat mijn laatste blogs op deze site uit 2015 stammen. En daar heeft mijn mede-marketeer volkomen gelijk in. Ik ben gestopt met bloggen, omdat het naar mijn mening geen toegevoegde waarde meer had voor het doel waarvoor ik schreef. Ik ben deze site ooit begonnen om, met voorbeelden uit mijn eigen  praktijk, aan te geven dat ik een ervaringsdeskundige ben én door het lezen van mijn blogs je een beeld krijgt van mij als persoon. En volgens mij is dat doel bereikt. Echter, ik heb nooit een laatste blog geschreven en voorlopig is dit dan mijn laatste blog. Uiteraard blijf ik wel beroeps gerelateerde artikelen publiceren. Ook beeldmateriaal (al dan niet bewegend) van door mij georganiseerde (meerdaagse) events plaats ik op deze site. Zo gemakkelijk kom je nou ook weer niet van me af.

 

Er moet meer geknuffeld worden

Back to school! Leerzaam zowel voor mij als voor de leerlingen. Op HielZ en met Buck aan mijn zijde. Buck had ik bij me als, de 37 kg wegende, metafoor die altijd door iedereen geknuffeld wordt. En als dat niet gebeurt hij er zelf wel om vraagt. Stoppen met knuffelen is geen optie. Dan duwt hij zijn snuit tegen je aan. Een hond in de les was uiteraard verrassend en Buck zocht elk lesuur binnen no time zijn knuffelaar uit. Geen kind aan gehad. Lees verder

Back to school!

Binnenkort is het zo ver. Dan ga ik terug naar de schoolbanken. Maar dit keer niet als student, maar als gastdocent. Hoe leuk is dat! Ik ga 1e, 2e én 3e jaars MBO-studenten onderwijzen in eventmarketing of, zoals ik het zelf noem, applausmarketing. Ervaringen uit het verleden geven namelijk garantie voor de toekomst! Lees verder

Tipping is not a city in China

De titel van dit blog heb ik niet zelf verzonnen. Deze zin zie je vaak in horecagelegenheden. In mijn beleving is het geven van een tip normaal. Zodra ik de service bij een restaurant goed vind, zal ik hen daar voor extra belonen. En als ik in een hotel logeer, zal housekeeping altijd een tip van me vinden. Niet alleen op de laatste dag, maar juist aan het begin van mijn verblijf. Lees verder

Als het huilen je nader dan het lachen staat

Sail 2015 komt er weer aan. Een fantastisch 5-jaarlijks terugkerend evenement. Historische, nog varende, tallships uit de hele wereld komen naar onze hoofdstad om daar een aantal dagen aan te meren. Het ultieme hoogtepunt is de Sail-In. Op die dag komen de schepen naar Amsterdam en worden ze op het laatste deel van hun tocht vanaf IJmuiden door duizenden bootjes begeleid. Alles wat drijft, van zeewaardig jacht tot pieremachochel, is dan op het water te vinden. Lees verder

Improviseren en snel schakelen

Een skûtsje kan om. Ik heb het zien gebeuren. But.. not on my watch. En dat is ook de afspraak die ik met Cees, eigenaar en schipper van onder andere de Nooit Volmaakt  en de Jonge Jacob heb. En met Cees kun je afspraken maken. Net zoals met Klaas. Lees verder

Moments of fame

Vorige week reed ik diep na middernacht na een gezellig verjaardagsfeestje zoals gewoonlijk alcoholvrij naar huis. Wetend dat ik ondanks het late tijdstip toch nog een rondje met Buck moest lopen, waardoor ik langer in bed kon blijven. Met name die laatste gedachte stemde me blij. Zo mijmerend werd ik opgeschrikt door een melding van mijn telefoon. Lees verder

What’s in a name?

Ik kreeg steeds vaker vragen/opmerkingen over de toevoeging bij mijn naam: “eventplanner”. Zelf ben ik nooit heel blij met die toevoeging geweest, omdat ik vind dat die de lading niet dekt. Maar bij gebrek aan inspiratie heb ik dat er van gemaakt. Ik zit inderdaad niet voor een groot planbord met een stofjas aan en een potlood achter mijn oor met kleine gekleurde kaartjes heen en weer te schuiven. Lees verder

Een goed gesprek

Gister kwam ik in mijn rondje door de digitale velden de Dag van het evenement tegen. Niet voor de eerste keer overigens. Een aantal weken geleden werd ik door Effectivents, een gerenommeerd trainingsbureau gespecialiseerd in trainingen voor eventmarketeers, uitgenodigd om in te schrijven. Lees verder

Het geheim van de smid

Ken je dat programma “goochelaars ontmaskerd”? Met opperste verbazing zat ik te kijken naar de meest fantastische capriolen, om vervolgens met nog grotere ogen te kijken naar het konijn dat uit de hoge hoed kwam. Zo gaat dat ook met evenementen. Voor degene die aanwezig is, lijkt het allemaal glitter & glamour, maar het is keihard werken. Lees verder

Laatbloeier of doorzetter?

Toen ik vanochtend met Buck mijn ochtendrondje deed, viel mijn oog tijdens zijn plaspauze op een prachtige uitgebloeide Hortensia. Het waren niet alleen de mooie herfsttinten waardoor ik bleef kijken, maar dat ene kleine witroze bloemetje dat er fel uitstak trok mijn aandacht.

Lees verder