Gister was het zo ver. De Dag van het Evenement. En ik was er bij.. Had wat overredingskracht gekost, maar overtuigen is mijn vak niet waar.. Op de radio hoorde ik dat ik in de drukste ochtendspits van 2014 reed en gelijk schoot door mijn hoofd dat de organisatoren dat ook wisten en waarschijnlijk peentjes aan het zweten waren. Zouden degenen die zich aangemeld hadden, inclusief de gastsprekers, wel op tijd komen?

Bij aankomst in De Broodfabriek werd iedereen als een Bekende Nederlander ontvangen, jassen in ontvangst genomen en was de registratiebalie geopend. Na overhandiging van mijn papieren (old school) toegangsbewijs kreeg ik een badge waarop ook het standnummer stond waar ik ’s middags kon lunchen.

Koffie met een koekje?

Hoogste tijd voor koffie! Na 1,5 uur file had ik daar enorme behoefte aan. Die was er maar ik wilde ook iets eten…. Dus een tweet de lucht in. Wat schetst mijn verbazing. Na 5 minuten wordt er mij iets eetbaars aangeboden.

Na een aantal bekenden en onbekenden gesproken te hebben was het dan zo ver.        Het congres stond op punt van beginnen. De dagvoorzitter opende en vertelde het publiek, bestaande uit corporate marketeers en communicatiemensen hoe een hashtag er uitziet (?!). Echter, de hashtag van de dag #DVHE kon ik op geen scherm ontdekken. Weer een tweet de lucht in. Hierop reageerde een mede-congresganger dat de hashtag stylistisch werd weergegeven. Ik moest goed kijken om dát te ontdekken.

De eerste spreker werd aangekondigd. De Bijenkorf had een goed verhaal. Maar wat mij het meest verbaasde was de styling van de spreekster. Als vertegenwoordiger van de Bijenkorf had ik -en zeker in het licht van het Bijenkorfthema “festive season”- meer verwacht dan een saaie grijze outfit. Een gek lichtjespak was wellicht over de top geweest, maar had in mijn beleving de presentatie alleen maar versterkt.

Het volgende onderwerp ging over ROI. De spreker had blijkbaar “slechts” 18 minuten en vond het nodig om het publiek 1 kostbare minuut te laten kakelen en sprak ons toe alsof we groentjes in ons vakgebied waren. Misschien was dat wel zijn manier om de zaal geprikkeld te krijgen?

Vervolgens toonde Party Rent Group AG een case die letterlijk van het podium af spatte! De introductie van de nieuwe Audi TT kostte een paar centen, maar dan heb je wel wat! Deutsche Gründlichkeit!

Voor de pauze sprak de vertegenwoordiger van het nieuwe biermerk Sol dat onder Heineken gebrouwen wordt en vorig jaar in Amsterdam is geïntroduceerd. Hij had kennelijk voor de gelegenheid een baard laten staan, gezien de baardloze foto die hij toonde. De Engelse presentatie was helder en enthousiast, maar ik heb de case (en de baard) niet begrepen.

Lunch

Inmiddels had ik trek en gelukkig kondigde de dagvoorzitter aan dat er on-Nederlands laat geluncht zou worden, maar dat er pauze was ingelast, waarbij een snack zou worden geserveerd. Diepe teleurstelling niet alleen bij mij, maar bij alle aanwezigen toen die snack er niet bleek te zijn. Met een rommelende maag naar de laatste sessies. Daar vertrok mijn hongergevoel als sneeuw voor de zon! Ik hing aan de lippen van Suzanne Ekel over de plaats van events binnen de marcom-mix bij Twitter. Vervolgens doceerde Cor Hospes met behulp van goed gekozen beeldmateriaal dat content niet key is, maar lakei. Als verrassing een hilarisch optreden van Greg Shapiro (Comedy Train/Boom Chicago). Je moet er bij zijn geweest, want onnavolgbaar!! Als laatste sprak Tim Meuleman over de opkomst van crowdsourcing en hoe events kunnen inspelen op het activeren en mobiliseren van consumenten. Inhoudelijk sterk, maar had naar mijn mening sprankelender gebracht mogen worden

Op dat moment was de batterij van mijn telefoon, net zoals mijn maag, zo goed als leeg en werd de lunch aangekondigd. En kon het netwerken beginnen. Heel leuk gedaan. Geen rijen met buffetten maar iedere standhouder ontving 5 branchegenoten met een hapje en een drankje. Echter, de indeling was niet logisch (ik ben een vrouw niet waar) en op de netwerkapp kon ik door de veel te kleine letters niet lezen waar ik moest zijn, lagen er nergens plattegrondjes en kon de zwarte brigade me ook niet helpen. Uiteindelijk vond ik mijn stand en bleek ik bij een van mijn BFF’s te zijn ingedeeld.

Ondertussen stroomden de branchegenoten voor het middagdeel binnen. Ik trof een bekende en liep mee naar de presentatie. Daar hoorde ik op dat moment officieel niet te zijn, maar een kniesoor die daar op let. De presentaties die daar werden gegeven vond ik tenenkrommend. Geen nieuws, geen interactie, geen headsets voor de sprekers en wifi viel regelmatig uit de lucht.

Als er iets moeilijk is, dan is het wel een evenement organiseren voor je vakgenoten. Die zijn extra kritisch. De Dag van het Evenement was geslaagd, maar heeft mijn verwachtingen helaas niet overtroffen.

En toch. Ik heb een leuke, interessante dag gehad en #DVHE heeft mij het volgende opgeleverd:

• 22 nieuwe volgers op twitter
• meerdere retweets
• eeuwige roem
• 1 powercharger
• (her)nieuw(d)e contacten
• 9 Rembrandt tulpenbollen
• geplaatst op een twitterlijst
• 1 luchtdirigeeroptreden

Wil je weten hoe ik aan die eeuwige roem ben gekomen? Lees dan al mijn 58 tweets van 9 december jongstleden. Dan zie je mij ook als dirigent.