Het was vroeg die zondagochtend in april. En koud, maar het beloofde een zonnige dag te worden. Die bewuste ochtend reed ik om half 9 het terrein van de Toekomst op. De Tefaf nog in mijn benen. Het trainingscomplex van Ajax lag er prachtig bij. En er stonden al mensen. Was ik te laat? Nee, zij waren vroeg. Een jongetje van 8 stond aan de hand van zijn vader in een volledig trainingsoutfit van zijn favoriete club al voor de deur.

Ik heette hen welkom en complimenteerde ze dat ze er eerder dan de organisatie waren. Wat was het geval. Sportmarketingbureau Pootentieel had voor de toenmalige hoofdsponsor van Ajax een concept bedacht, waarbij 40 kinderen in de leeftijd tussen 8 en 12 een training kregen van oud-Ajaxieden. De begeleidende (groot)ouders mochten toekijken of zelf ook aan de training meedoen. Daarna zou men een thuiswedstrijd van Ajax bijwonen in de ArenA.

Dit concept was nieuw en had nog niet veel animo opgeleverd binnen ABN AMRO. Toen het mij werd voorgesteld was ik gelijk enthousiast. Hiermee kon je via de kinderen de ouders bereiken. Hardwerkende ouders die veel van huis waren konden een dag volledig aan hun kind besteden. Maar dat niet alleen. Het ging erom de vermogende relaties van de bank een onbetaalbare ervaring te bieden. En dat is niet eenvoudig voor mensen die alles al hebben.

Return On Experience

Toen ik het concept las voelde ik haarfijn aan dat dit een uitgekiende kans was om relaties iets aan te bieden wat zij zelf niet konden organiseren. Ook al zagen sommige van mijn collega’s mij als “Manager Feesten en Partijen”. Er gaat achter elke evenement dat ik bedenk, en organiseer wel degelijk een grotere gedachte schuil. Events moeten iets opleveren; een emotie, een band met de relatie versterken, een prospect overtuigen dat de organiserende partij hem overtuigt dat hij aan het juiste adres is. Het evenement moet beklijven. Er moet over worden gesproken.

Terug naar die bewuste zondagochtend. De 40 kinderen en hun ouders stonden klaar om het veld op te gaan waar ze onder de bezielende leiding van o.a. Aron Winter en Richard Witsche een training zouden krijgen. Inmiddels had ik iedereen gesproken en de groep welkom geheten. Op dat moment komt een man naar me toe met in zijn kielzog een jochie waar ik gelijk verliefd op werd. Wat een ogen! Wat een koppie! De vader wilde me even apart spreken en vertelde in korte bewoordingen dat zijn kind niet goed kon lopen en of ik aan de trainers wilde vragen of ze met zijn zoon rekening wilden houden. Uiteraard was dat geen probleem. Dus de training begon en ik stond met de bewuste vader, die al vroeg uit Zeeland was vertrokken, langs de kant te genieten.

Zinloos geweld

Ik vroeg hem wat er met zijn kind aan de hand was. En toen kreeg ik een verhaal te horen waar ik nog steeds koude rillingen van krijg. Zijn zoontje van 10 was drie jaar ervoor op zijn fietsje even naar oma gefietst die 500 meter bij hen vandaan woonde. Echter, onderweg lagen een paar pubers in een greppel te wachten om de eerst voorbijkomende fietser of wandelaar onder handen te nemen. En dat deden ze.. Met knuppels, vuisten en voeten trapten ze het zevenjarig jongetje van de fiets en mepten hem het ziekenhuis in. Gewoon zo maar. Voor de lol. Blijvend letsel tot gevolg. Groeien zal hij niet veel meer. En daar stond ik om 10 uur ‘s ochtends met dikke tranen over mijn wangen langs een voetbalveld. Ik hoorde het verhaal aan en wist wat me te doen stond. Het hoeft geen verder betoog dat uitgerekend dit jochie het voetbalshirt met alle handtekeningen van zijn helden bij de loterij “won” en door de spelers na afloop van de wedstrijd op de schouders werd genomen. Een dolgelukkig en doodmoe kind, maar een nóg blijere vader namen als laatsten die dag afscheid van me.

Diezelfde avond nog werd ik door de accountmanager van de vader gebeld. Onderweg naar Zeeland had de vader hem gebeld en verteld wat er gebeurd was. Wat bleek: de accountmanager in kwestie probeerde al maanden een gesprek met hem aan te gaan over de beleggingsportefeuille, maar werd steeds afgewimpeld. Dit keer had de Zeeuw gezegd: ik kom morgen naar je toe om de hele portefeuille te bespreken en hevel ook mijn vermogen dat bij een andere bank staat naar jullie over. Over Return on Experience gesproken.