Een van de branchebladen plaatste gister een artikel met een kop die aanleiding gaf tot lezen. De kop luidde: “Coronavirus: impact op de eventbranche.” https://bit.ly/38jylkA Echter, ik lees helemaal niets over de eventuele impact op de eventbranche, maar krijg informatie over (de inmiddels in overvloed over ons uitgestorte) het Coronavirus.
Ik vond dat de kop de lading niet dekte. Een discussie op Twitter over het artikel volgde. Dat eerste draadje is te volgen op: https://bit.ly/2PHWICg, want er ontstond ook een tweede draadje. Vandaag publiceerde een ander brancheblad een artikel met als kop:” Alles over het Corona-virus en evenementen: tips, praktijk, links en vergelijk.” https://bit.ly/2IefrkT
De kop van het artikel trok uiteraard ook gelijk mijn aandacht en de inhoud van het artikel maakt de kop waar. Er staan (naast alle algemene informatie) handige tips t.a.v het virus m.b.t. de evenementenbranche. Ik kon het niet laten om het gesprek van gisteren voort te zetten en ook hier ontstond weer een vrolijk Twitterdraadje: https://bit.ly/2wmZDcI
De degene met wie ik op Twitter de discussie over content had, wees me uiteindelijk subtiel op het feit dat mijn laatste blogs op deze site uit 2015 stammen. En daar heeft mijn mede-marketeer volkomen gelijk in. Ik ben gestopt met bloggen, omdat het naar mijn mening geen toegevoegde waarde meer had voor het doel waarvoor ik schreef. Ik ben deze site ooit begonnen om, met voorbeelden uit mijn eigen praktijk, aan te geven dat ik een ervaringsdeskundige ben én door het lezen van mijn blogs je een beeld krijgt van mij als persoon. En volgens mij is dat doel bereikt. Echter, ik heb nooit een laatste blog geschreven en voorlopig is dit dan mijn laatste blog. Uiteraard blijf ik wel beroeps gerelateerde artikelen publiceren. Ook beeldmateriaal (al dan niet bewegend) van door mij georganiseerde (meerdaagse) events plaats ik op deze site. Zo gemakkelijk kom je nou ook weer niet van me af.