De titel van dit blog heb ik niet zelf verzonnen. Deze zin zie je vaak in horecagelegenheden. In mijn beleving is het geven van een tip normaal. Zodra ik de service bij een restaurant goed vind, zal ik hen daar voor extra belonen. En als ik in een hotel logeer, zal housekeeping altijd een tip van me vinden. Niet alleen op de laatste dag, maar juist aan het begin van mijn verblijf. Op die manier ben ik altijd verzekerd van een schoon toilet en voldoende toiletpapier. In the old days was het zelfs gebruikelijk om fooi te geven bij tankstations. Die tijd ligt sinds we zelf tanken verder achter ons.

Ook zakelijk doet een fooi wonderen. Als je een evenement organiseert, waarbij je bijvoorbeeld mobiele toilet units inhuurt mét schoonmaakbewaking, geef je de ‘bewaker” een tip vooraf. Dan weet je namelijk zeker dat je ingehuurde toiletten schoon zijn en blijven.

Een mooi voorbeeld van hoe dit je helpt: ik ging met 200 collega’s op reis naar Mallorca. Ze hadden een incentive gewonnen en dit was de prijs: 3 dagen Mallorca. Aangezien deze collega’s niet allen in de zelfde stad werkten, werden zij op 5 diverse locaties met een touringcar opgehaald en naar de dichtstbijzijnde luchthaven gebracht. Voor iedere bus was een groepsleider aangewezen. Iedere groepsleider had een aantal taken: zorgen dat de groep compleet was, de versnaperingen voor tijdens de busreis aan boord brengen én iedere groepsleider had van mij twee enveloppen ontvangen. In elke envelop zat EUR 50,- fooi. Eén envelop diende gelijk bij vertrek aan de buschauffeur gegeven te worden en de tweede op de terugreis. Geen moeilijke opdracht zou je denken.

Aangezien ik mezelf tot groepsleider van een van de bussen had gebombardeerd, zorgde ik er voor dat alles en iedereen op tijd aan boord was en de bus kon vertrekken. Zodra we reden gaf ik de chauffeur de eerste envelop. En tijdens de reis kreeg ook hij een broodje. Er was meer dan genoeg. Alle inzittenden konden gratis koffie en/of thee tijdens de reis nuttigen. Er was een koffie-apparaat aan boord.

Aangekomen in Mallorca vroeg ik de overige groepsleiders hoe hun busreis was verlopen en kreeg ik boze gezichten: men had voor de koffie moeten betalen! Vreemd, echter ik had nog niets door. Echter, toen ik hen vroeg of zij ook de eerste envelop hadden gegeven bleek dat niet het geval te zijn. Ik heb hen toen uitgelegd dat dát de reden was dan men zelf de koffie had moeten betalen. Dat is namelijk de kleine bijverdienste van elke touringcarchauffeur. Mijn les was: duidelijker instrueren.

De afspraak was dat de groepsleiders de chauffeurs zouden bellen, zodra ze op de terugreis weer geland waren. Ik had nog geen stap uit het vliegtuig gezet, toen mijn chauffeur mij belde met de woorden: “ik ben er hoor en de koffie staat al klaar”. De tweede envelop moest hij toen nog krijgen.

De laatste tip van deze dag: vergeet je fooi niet te budgetteren en blijf altijd met je handen uit de fooienpot 😉.