Van best practices naar bad practices (en het nut van een goede deo)

In de periode dat ik bij ABN AMRO Private Banking werkte, werd er bij elke weekstart aan iemand uit het marketingteam gevraagd om een best practice te delen.

Het ene mooie succesvolle na het andere succesvolle verhaal werd gedeeld. Met applaus tot gevolg. Degene die zijn/haar verhaal die week verteld had, glom nog uren later. En terecht. Want het is fantastisch als je mooie ervaringen en successen kunt delen.

En toch, eigenwijs als ik ben, kon ik er verder niets mee. Ik wil ook graag horen en zeker ook vertellen waar het tijdens een project misging. Juist omdat je niet wilt dat een ander dezelfde fout/vergissing maakt. Want van fouten leer je. Die onthoud je.

Ik tenminste wel.

Als groentje heb ik natuurlijk veel vergissingen/verkeerde inschattingen gemaakt. Maar terugkijkend weet ik dat ik iedere fout, slechts één keer gemaakt heb, want in mijn vak met hele strakke deadlines kun je je eigenlijk geen fout permitteren. Maar geloof me: je ontkomt er niet aan, want hoe goed je een evenement ook voorbereidt, er gaat altijd, maar dan ook altijd iets totaal onverwacht anders. In dit blog zeg ik het al: een goede deo is je beste vriend tijdens evenementen.

Wellicht nog beter: deel je successen en vertel óók waar het even misging én hoe je het (al dan niet) opgelost hebt.

Linkedin iconfacebook iconpinterest icontwitter icon 

 

Doel bereikt

Een van de branchebladen plaatste gister een artikel met een kop die aanleiding gaf tot lezen. De kop luidde: “Coronavirus: impact op de eventbranche.” https://bit.ly/38jylkA Echter, ik lees helemaal niets over de eventuele impact op de eventbranche, maar krijg  informatie (over de inmiddels in overvloed over ons uitgestorte) van het Coronavirus.

Ik vond dat de kop de lading niet dekte. Een discussie op Twitter over het artikel volgde. Dat eerste draadje is te volgen op: https://bit.ly/2PHWICg, want er ontstond ook een tweede draadje. Vandaag publiceerde  een ander brancheblad een artikel met als kop:” Alles over het Corona-virus en evenementen: tips, praktijk, links en vergelijk.” https://bit.ly/2IefrkT

De kop van het artikel trok uiteraard ook gelijk mijn aandacht en de inhoud van het artikel maakt de kop waar. Er staan (naast alle algemene informatie)  handige tips t.a.v het virus m.b.t. de evenementenbranche. Ik kon het niet laten om het gesprek van gisteren voort te zetten en ook hier ontstond weer een vrolijk Twitterdraadje: https://bit.ly/2wmZDcI

Uiteindelijk ben ik subtiel gewezen op het feit dat mijn laatste blogs op deze site uit 2015 stammen. En daar heeft mijn mede-marketeer volkomen gelijk in. Ik ben gestopt met bloggen, omdat het naar mijn mening geen toegevoegde waarde meer had voor het doel waarvoor ik schreef. Ik ben deze site ooit begonnen om, met voorbeelden uit mijn eigen  praktijk, aan te geven dat ik een ervaringsdeskundige ben én door het lezen van mijn blogs je een beeld krijgt van mij als persoon. En volgens mij is dat doel bereikt. Echter, ik heb nooit een laatste blog geschreven en voorlopig is dit dan mijn laatste blog. Uiteraard blijf ik wel beroeps gerelateerde artikelen publiceren. Ook beeldmateriaal (al dan niet bewegend) van door mij georganiseerde (meerdaagse) events plaats ik op deze site. Zo gemakkelijk kom je nou ook weer niet van me af.

 

Er moet meer geknuffeld worden

Back to school! Leerzaam zowel voor mij als voor de leerlingen. Op HielZ en met Buck aan mijn zijde. Buck had ik bij me als, de 37 kg wegende, metafoor die altijd door iedereen geknuffeld wordt. En als dat niet gebeurt hij er zelf wel om vraagt. Stoppen met knuffelen is geen optie. Dan duwt hij zijn snuit tegen je aan. Een hond in de les was uiteraard verrassend en Buck zocht elk lesuur binnen no time zijn knuffelaar uit. Geen kind aan gehad. Lees verder

Back to school!

Binnenkort is het zo ver. Dan ga ik terug naar de schoolbanken. Maar dit keer niet als student, maar als gastdocent. Hoe leuk is dat! Ik ga 1e, 2e én 3e jaars MBO-studenten onderwijzen in eventmarketing of, zoals ik het zelf noem, applausmarketing. Ervaringen uit het verleden geven namelijk garantie voor de toekomst! Lees verder

Tipping is not a city in China

De titel van dit blog heb ik niet zelf verzonnen. Deze zin zie je vaak in horecagelegenheden. In mijn beleving is het geven van een tip normaal. Zodra ik de service bij een restaurant goed vind, zal ik hen daar voor extra belonen. En als ik in een hotel logeer, zal housekeeping altijd een tip van me vinden. Niet alleen op de laatste dag, maar juist aan het begin van mijn verblijf. Lees verder

Groepsdynamiek en voortschrijdend inzicht

Terug van een weekje skivakantie in la bella Italia! Voor mij een genot om weer eens Italiaans te spreken. Het skigebied in de Dolomieten is werkelijk onnavolgbaar in aantallen pistes, liften en ontelbare gelegenheden waar je van de onovertroffen Italiaanse keuken kunt genieten. Ondanks de dagelijkse skitochten er helaas toch een paar pondjes bij gesnoept. Gelukkig moet ik met Buck dagelijks wat kilometers maken.. Lees verder

Als het huilen je nader dan het lachen staat

Sail 2015 komt er weer aan. Een fantastisch 5-jaarlijks terugkerend evenement. Historische, nog varende, tallships uit de hele wereld komen naar onze hoofdstad om daar een aantal dagen aan te meren. Het ultieme hoogtepunt is de Sail-In. Op die dag komen de schepen naar Amsterdam en worden ze op het laatste deel van hun tocht vanaf IJmuiden door duizenden bootjes begeleid. Alles wat drijft, van zeewaardig jacht tot pieremachochel, is dan op het water te vinden. Lees verder

Zo kan het ook

Soms wil je bestaande rituelen doorbreken. Zo ook met de golfdag die ik organiseerde. Ik wilde het anders. Niet het standaard registreren, baan opgaan, rondje spelen, prijsuitreiking en seated dinner. Ik wilde dat er onderling meer genetwerkt wordt. Hoe pak je dat aan? Ik had hulp nodig. En niemand anders dan Stephan Trumpi kon me daarbij helpen. Lees verder

Oneindig

Gisteravond was ik in de bevoorrechte positie om Gooische Vrouwen 2 daags na de officiële première te zien. Het is een film met veel lach en weinig traan en het is een aanrader voor zowel vrouwen als voor mannen. De film gaat over vriendschap, liefde en trouw en speelt ook nog eens voor een deel in mijn favoriete skigebied af. Ik heb genoten. Lees verder